واکاوی تجربه زیسته استادان دانشگاه فرهنگیان از کلاس های آموزش مجازی در وضعیت کرونایی

پژوهش حاضر با هدف واکاوی تجربه زیسته استادان دانشگاه فرهنگیان از کلاس های آموزش مجازی در وضعیت کرونایی و با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شد. مشارکت کنندگان در این پژوهش اعضای هییت علمی مشغول به تدریس در مناطق ده گانه دانشگاه فرهنگیان سراسر کشور و از نزدیک درگیر آموزش مجازی در وضعیت کرونایی بودند. انتخاب نمونه مورد مطالعه با استفاده از رویکرد «هدفمند» و با روش انتخاب صاحبنظران «کلیدی» و استفاده از معیار اشباع و مصاحبه عمیق با 17 نفر انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش کدگذاری موضوعی تجزیه وتحلیل و یافته ها در قالب کدهای باز، محوری و گزینشی سازمان دهی شد. از مجموع یافته های این پژوهش 102 کد باز، 23 کد محوری و 6 کد گزینشی در زمینه تجربه زیسته استادان دانشگاه فرهنگیان از کلاس های آموزش مجازی در وضعیت کرونایی دسته بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس تجارب زیسته استادان کلاس های آموزش مجازی با وضعیت کرونایی در مولفه های سطح توانمندی و مهارت فنی استادان، نحوه ارایه محتوا، اداره کلاس، نحوه ارزشیابی و تعاملات عاطفی میان استادان و دانشجویان چالش هایی وجود دارد؛ بخشی از این چالش ها و موانع به سطح دانشگاه فرهنگیان، برخی به استادان و برخی هم به دانشجویان مربوط می شود. می توان نتیجه گرفت که برگزاری کلاس های آموزش مجازی در وضعیت کرونایی در دانشگاه فرهنگیان با تهدیدهایی نظیر مدیریت ضعیف کلاس، جدی و واقعی نبودن ارزشیابی، کم تحرکی دانشجویان، ضعف تعاملات اجتماعی و ضعف زیرساخت ها (سرعت اینترنت و مشکلات سامانه) مواجه بوده است. از فرصت های برگزاری کلاس های آموزش مجازی می توان به کاهش استرس، انعطاف پذیری زمان و مکان، صرفه جویی در زمان و هزینه ها، آشنایی بیشتر با فناوری و انعطاف پذیری و پویایی در برگزاری کلاس ها اشاره کرد.