تاثیر تمرین مقاومتی اینتروال شدید و مصرف مکمل ویتامین D بر سطوح سیرتوئین 1 و اینترلوکین -10 در زنان دارای اضافه وزن با وضعیت پایین ویتامین D

بررسی مداخله های اثرگذار بر مسیرهای سیگنالینگ کاهنده التهاب، یک هدف درمانی بالقوه در بیماری های ناشی از کمبود ویتامینD می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی اینتروال شدید (HIIRT) و مصرف ویتامینD بر سطوح سیرتویین1 و اینترلوکین-10 زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D بود.

این مطالعه نیمه تجربی بر روی 52 زن دارای اضافه وزن و کمبود ویتامین D با میانگین سنی95/1±04/26 سال و شاخص توده بدنی 10/1±42/27 کیلوگرم/مترمربع انجام شد. آزمودنی ها به صورت هدفمند انتخاب و سپس بطور تصادفی در گروه های تمرین، ویتامینD، تمرین + ویتامینD (ترکیبی) و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی در سه ست با شدت80 درصد 1RM، 150 ثانیه استراحت بین ست ها و طی 8 هفته انجام شد. ویتامین Dبه صورت هفتگی با دوز 50000 واحد مصرف شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t زوجی، آنوا یک طرفه و کروسکال والیس انجام شد (05/0>P).

پس از 8 هفته مصرف ویتامینD، HIIRT و ترکیب این دو مداخله، سطح اینترلوکین10و سیرتویین1افزایش معناداری یافت (001/0>P). بعلاوه بین میزان تغییرات اینترلوکین-10و سیرتویین1 گروه ترکیبی با گروه های تمرین (به ترتیب004/0= p و 001/0>P) و ویتامینD (001/0>P)، و همچنین گروه تمرین با گروه ویتامین D (به ترتیب004/0= p و 008/0= p) ، اختلاف معناداری وجود داشت (05/0>P).

به نظر می رسد انجام HIIRT در مقایسه با مصرف ویتامین D، اثربخشی بیشتری در افزایش سیرتویین 1و اینترلوکین-10 و در نتیجه کاهش التهاب و عوارض ناشی از آن در شرایط اضافه وزنی همراه با کمبود ویتامین D دارد و همزمانی مداخله های HIIRT و مصرف ویتامین D، با تقویت این اثرات همراه است.