بررسی تاثیر ویژگی های شغلی و دموگرافیک بر بار کاری ذهنی و خستگی شغلی ناشی از آن در پرسنل اتاق عمل بیمارستان‫ های آموزشی- درمانی همدان

 مطالعه بار کاری در ابتدا به بارکار فیزیکی متمرکز بوده اما امروزه با تغییر در ویژگی های مشاغل، مطالعات بر روی نوع دیگری از آن به نام بار کاری ذهنی معطوف شده است. این مطالعه میزان بار کاری ذهنی و خستگی را به همراه عوامل موثر احتمالی بر آن ها در پرسنل اتاق عمل بررسی کرده است.

 این مطالعه که به صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی انجام گرفت، عوامل موثر بر بار کاری ذهنی و خستگی در پرسنل اتاق عمل بیمارستان ها را بررسی کرده است. داده ها با سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، CIS20R و NASA-TLX گردآوری شد. تحلیل آماری با آزمون های همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل انجام شد.

 حداکثر و حداقل بار کاری ذهنی کل در این مطالعه بترتیب 100 و 17/41 با میانگین 31/74 بود. از ویژگی های دموگرافیک، سطح تحصیلات با بار کاری ذهنی کل همبستگی معنادار داشت. همچنین برخی از زیرمقیاس های بارکاری ذهنی با برخی از ویژگی های دموگرافیک ارتباط معنادار داشتند. حداکثر و حداقل خستگی کل در این مطالعه به ترتیب 97 و 28 با میانگین 38/58 بود. از ابعاد مختلف بارکار ذهنی بعدهای عملکرد و کسل کنندگی ارتباط معنادار با خستگی کل داشتند.

 نتایج این مطالعه نشان داد که بارکار ذهنی در پرسنل اتاق عمل بالا بوده و ابعاد مختلف بارکاری ذهنی و خستگی ارتباط معنادار با یکدیگر دارند. همچنین برخی ویژگی های دموگرافیک بر بار کاری ذهنی تاثیرگذار هستند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بار کار ذهنی و خستگی با یکدیگر مرتبط بوده و با کاهش بار کاری ذهنی در پرسنل اتاق عمل، می توان خستگی را تا حدودی کنترل کرد.