اثر هشت هفته تمرین تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره کروستین بر بیان برخی شاخص های آنژیوژنز بافت قلب موش های پیش دیابتی و دیابتی سالمند

دیابت با بروز اختلالات قلبی و متابولیکی همراه است. اگرچه نقش مطلوب فعالیت بدنی و آنتی اکسیدان ها در سلامت افراد گزارش شده است، ولی اثر هم زمان تمرین تناوبی هوازی و کروستین در آنژیوژنز در بافت قلب به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی اثر هشت هفته تمرین  تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره کروستین بر بیان برخی شاخص های آنژیوژنز بافت قلب موش های پیش دیابتی و دیابتی سالمند بود.

این یک مطالعه تجربی می باشد که در سال 1401 انجام شد. 45 سر موش نر سالمند مبتلا به دیابت با سن 1614 هفته و وزن 3530 گرم به گروه های؛ پیش دیابتی، پیش دیابتی+تمرین هوازی، پیش دیابتی+کروستین، پیش دیابتی+تمرین هوازی+کروستین، دیابتی، دیابتی+تمرین هوازی، دیابتی+کروستین و دیابتی+تمرین هوازی+کروستین تقسیم شدند. جهت بررسی اثر مدل سازی بر متغیر ها 5 سر موش صحرایی در گروه کنترل سالم قرار گرفتند. تمرین هوازی تناوبی به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته تمرین انجام شد و دوز 40 میلی گرم بر کیلوگرم استروپتوزتوسین(STZ) تزریق شد. موش ها کروستین را به میزان30 میلی گرم بر کیلوگرم  در  روز به صورت تزریق صفاقی دریافت کردند. میزان بیان ژن های FGF و Noبه وسیله تکنیک Real time RT-PCR   سنجیده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.   

مقادیر بیان ژنی FGF-2 در گروه پیش دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین و گروه دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین به طور معنی داری بالاتر از سایر گروه ها بود (05/0≥p)، مقادیر بیان ژنی NO در گروه پیش دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین و گروه دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین به طور معنی داری پایین تر از سایر گروه ها بود(05/0≥p). مقادیر انسولین و گلوکز در گروه پیش دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین و گروه دیابت+تمرین هوازی +مکمل کروستین به طور معنی داری پایین تر از سایر گروه ها بود(05/0≥p).

به نظر می رسد هوازی تناوبی و کروستین هم به تنهایی و هم به طور هم زمان در بهبود آنژیوژنز در بافت قلب مبتلا به پیش دیابت و دیابت موثر باشند، لذا استفاده از هوازی تناوبی و کروستین در شرایط پیش دیابت و دیابت سالمندی توصیه می شود.