ارزیابی شروع گفتمان معلمان زبان انگلیسی در پرتو تجربه تدریس و سطح مهارت فراگیران

الگوی غالب در گفتمان کلاس درس ، شروع-پاسخ-بازخورد (IRF) است و شروع معمولا به شکل سوالاتی است که معلمانمی پرسند. سوالات ممکن است ارجاعی یا استنباطی باشند و تحقیقات کلاسی بر نقشی که این سوالات می توانند در برانگیختنپاسخ های دانش آموزان ایفا کنند، تاکید کرده است که دومی احتمالا منجر به پاسخ های متمرکز بر معنا می شود. با این حال، چیزیکه هنوز نیازمند بررسی است، میزان تمایل معلمان به فعال کردن پردازش معنایی و نحوی دانش آموزان با استفاده از سوالاتمناسب و اینکه چگونه تجربه آنها ممکن است عامل انتخاب سوالات ارجاعی یا استنباطی در سطوح مختلف مهارتی میباشد است. ازاین رو، مطالعه توصیفی حاضر با هدف مقایسه فراوانی و نوع سوالات استنباطی و ارجاعی به کار گرفته شده توسط معلمان مبتدیو مجرب برای شروع تعامل در سطوح متوسط پایین ​​(LI) و متوسط ​​​​بالا (UI) انجام شد. به منظور پژوهش، نمونه ای هدفمندشامل 20 کلاس درس زبان انگلیسی در 9 شعبه یک موسسه انگلیسی در تبریز، ایران انتخاب شد. کلاس ها توسط پنج معلم مبتدی وپنج معلم با تجربه تدریس می شد. با استفاده از فرم مشاهدات طراحی شده توسط محقق، رویه های کلاس مشاهده، ثبت و رونویسیشد. داده های رونویسی شده بیشتر با استفاده از سیستم کدگذاری استاندارد شده پیشنهاد شده توسط لانگ و ساتو (1983) به عنوانیک طبقه بندی هفت طبقه ای از توابع سوالات معلم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که معلمان با تجربه به طورقابل توجهی از سوالات ارجاعی بیشتری در هر دو سطح ‏ متوسط ​​پایین و متوسط ​​بالا استفاده کردند. در مقابل، مشخص شد که معلمان مبتدی از سوالات استنباطی به طور قابل توجهی در هر دو سطح متوسط ​​پایین و متوسط ​​​​بالا استفاده می کنند. پیامدهایآموزشی یافته ها مورد بحث قرار خواهد گرفت.