مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر هوش چند گانه و آگاهی واج شناختی و ترکیب این دو روش بر بهبود حافظه کاری دانش آموزان نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر هوش چند گانه و آگاهی واج شناختی و ترکیب این دو روش بر بهبود حافظه کاری دانش آموزان نارساخوان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی شهر اردبیل در سال تحصیلی 97-1396 بود (112=N). روش نمونه گیری دردسترس بود و با استفاده از این روش تعداد 64  نفر انتخاب شد و به سه گروه 16 نفره آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش اول ده جلسه آموزش آگاهی واج شناختی و آزمایش دوم یازده جلسه آموزش مبتنی بر هوش چندگانه و گروه سوم بیست جلسه ترکیب دو روش و گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را داشتند. برای جمع آوری داده ها از آزمون ماتریس های پیشرونده ریون و آزمون حافظه ی کاری کورنولدی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و با استفاده از  نرم افزار SPSS- 26 استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش آگاهی واج شناختی و هوش چندگانه و ترکیب دو روش موجب بهبود حافظه کاری گروه های آزمایش شده است. آموزش ترکیبی آگاهی واج شناختی و هوش چند گانه تاثیر بیشتری بر میانگین نمرات حافظه کاری کودکان نارساخوان داشت (0.05>P). بر اساس نتایج بدست آمده ترکیب دو روش آگاهی واج شناختی و هوش چند گانه موجب بهبود حافظه کاری کودکان نارساخوان می گردد. لذا به روانشناسان توصیه می شود از آموزش های مبتنی بر آگاهی واج شناختی و هوش چندگانه در راستای کمک به بهبود حافظه کاری کودکان مبتلا به نارسا خوانی استفاده کنند.