بررسی عوامل مستعد کننده حفره خشک به دنبال کشیدن دندان های مولر فک بالا و فک پایین: بروز، میزان ارتباط متغیر ها و مقایسه دو فک

حفره خشک یکی از شایع ترین عوارض پس از کشیدن دندان می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط تعدادی از عوامل مستعد کننده حفره خشک با این عارضه در همه دندان های مولر فک بالا و فک پایین و سنجش بروز آن بود، همچنین به مقایسه دو فک پرداختیم.

در مجموع 150 بیمار در سال 1399 در شهر زاهدان وارد این مطالعه شدند که به صورت توصیفی-تحلیلی و مقطعی انجام شد. پرسشنامه ای شامل دو بخش طراحی شد: در بخش اول سن، جنس، حضور بیماری سیستمیک، مصرف سیگار، مصرف قرص های ضد بارداری و مصرف آنتی بیوتیک بررسی گردید. در بخش دوم اطلاعات مربوط به سختی جراحی بر مبنای مدت زمان جراحی و تعداد کارپول های بی حسی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت اطلاعات توسط آزمون های آماری Chi-square و کروسکال والیس مورد تحلیل قرار گرفتند.

بروز حفره خشک 3/25% بود. مصرف سیگار، مصرف قرص های ضد بارداری، سختی جراحی و تعداد کارپول های بی حسی فاکتورهایی بودند که با افزایش معنی دار در میزان حفره خشک ارتباط داشتند (05/0≤p). سن، جنس، بیماری سیستمیک کنترل شده و مصرف آنتی بیوتیک سیستمیک در دو هفته قبل از جراحی با شیوع حفره خشک ارتباطی نداشتند (05/0>p). همچنین میزان شیوع حفره خشک در فک بالا و فک پایین براساس مصرف سیگار، سختی جراحی و تعداد کارپول بی حسی تفاوت معنی داری با هم داشتند (05/0≤p).

پیشنهاد می شود در جراحی خارج کردن دندان، گروه های در معرض خطر بروز استییت آلویولار شناسایی شده و اقدامات لازم قبل، حین و پس از جراحی به منظور کاهش احتمال بروز آن صورت بگیرد.