نقش تدریس مبتنی بر محیط الکترونیکی مشارکتی بر خلاقیت دانش آموزان پسر هنرستان های فنی

پژوهش حاضر، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 215 دانش آموز پسر دوم متوسطه هنرستان فنی شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 98-1397 است که به شیوه در دسترس30 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامه خلاقیت تورنس بود. داده‎ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که روش تدریس مشارکتی از طریق محیط یادگیری الکترونیکی بر سیالی تفکر دانش آموزان (042/0=Sig, 545/4=F)، ابتکار تفکر دانش آموزان (000/0=Sig, 164/38=F)، انعطاف تفکر دانش آموزان (001/0=Sig, 187/15=F)، بسط تفکر دانش آموزان تاثیر مثبت دارد و اثر معنادار کاربرد این روش (002/0=Sig, 203/12=F) مورد تایید قرار گرفت. با توجه به اهمیت روش تدریس مشارکتی از طریق محیط الکترونیکی و اثر بخشی آن بر رشد خلاقیت، پیشنهاد می شود روش های تدریس مشارکتی در کلاس درس و در قالب آموزش الکترونیکی مورد توجه قرار گیرد.