بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با راهبردهای مدیریت حل تعارض مدیران ستاد فرماندهی انتظامی استان خراسان شمالی

هدف از این مطالعه بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با راهبردهای مدیریت حل تعارض مدیران است. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی محسوب می شود و روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد مهارت های ارتباطی کویین دام (2004) و پرسشنامه استاندارد مدیریت تعارض رابینز (1994) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه مدیران ستاد فرماندهی انتظامی استان خراسان شمالی بوده که نمونه آماری براساس فرمول کوکران؛ 87نفر می باشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند.روایی پرسشنامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه مهارت های ارتباطی0.91و پرسشنامه مدیریت تعارض0.78به دست آمد.جهت تجزیه تحلیل اطلاعات از نرم افزارspss و ازآمار استنباطی شامل (ضریب همبستگی اسپیرمن ورگرسیون وآزمون فریدمن) استفاده شده است. نتایج آزمون نشان می دهد که بین مهارت های ارتباطی و مدیریت تعارض و مولفه های آن (عدم رویارویی وعدم رقابت (اجتناب)، کنترل (رقابت)، راه حل مداری (همکاری ومصالحه)) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین براساس آزمون فریدمن، عدم رویارویی وعدم رقابت (اجتناب) باضریب2.63دراولویت اول قراردارد،درنتیجه بیش ترین رابطه رابا مهارت های ارتباطی داردودرادامه براساس آزمون فریدمن،کنترل (رقابت) باضریب 2.18دراولویت اول قراردارد، در نتیجه بیش ترین رابطه رابا مهارت های ارتباطی دارد و در ادامه راهحل مداری (همکاری ومصالحه) باضریب 1.96دراولویت دوم وعدم رویارویی وعدم رقابت (اجتناب) با ضریب 1.86در رتبه سوم و پایانی قرار دارد درنتیجه کم ترین رابطه را با مهارت های ارتباطی در ناجا دارد.با توجه به این یافته ها می توان گفت افزایش ارتقاء مهارت های ارتباطی، می تواند کاهش تعارضات مدیریتی مدیران ناجا را به همراه داشته باشد.