اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین در متقاضی طلاق

زوجین متقاضی طلاق از نظر سلامت روانی و بهزیستی روانشناختی دچار آسیب می شوند که نیاز به مداخلات درمانی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین متقاضی طلاق انجام گرفت.
 

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بیرجند در سال 1401-1402 بودند. از جامعه یاد شده تعداد 30 زوج با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) جایگزین شدند. درمان مبتنی بر شفقت در 8 جلسه 150 دقیقه ای و هفته ای یک بار در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. از پرسشنامه های سلامت روان نجاریان و داودی (1380) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) در مورد آن ها استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل گردید.

نتایج نشان داد درمان مبتنی بر شفقت در مرحله پس آزمون اثربخشی معنی داری بر افزایش سلامت روان و بهزیستی روانشناختی در زوجین متقاضی طلاق دارد (05/0 <p).

با توجه به نتایج این پژوهش، از این نوع درمان برای کاهش مشکلات زناشویی و افزایش سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین استفاده کرد.