اثر ترکیبی دگزامتازون و لیدوکائین بر مدت اثر بلوک عصبی انگشت در جراحی ارتوپدی

لیدوکایین به عنوان بی حس کننده موضعی یکی از داروهای موثر برای کنترل و مدیریت دردهای عصبی است و دگزامتازون کاربردهای زیادی نظیر جلوگیری و درمان ادم راه هوایی و پیشگیری از تهوع و استفراغ در بیهوشی دارد. همچنین همراه با بی حس کننده موضعی بلوک عصبی محیطی را تقویت می کند. بلوک عصبی انگشت یک روش آنستزی است که برای بسیاری از آسیب های انگشت مثل لاسیواسیون، دررفتگی و شکستگی انگشت، تخلیه آبسه، برداشتن جسم خارجی و اکسزیون ناخن استفاده می شود. این روش نسبت به بیهوشی عمومی برتری نسبی دارد؛ زیرا به صورت موضعی عمل می کند و احتمال عوارض جانبی بسیار کمتر است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ترکیبی دگزامتازون و لیدوکایین بر مدت اثر بلوک عصبی انگشت در جراحی ارتوپدی انجام شد.

این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر روی 50 بیمار 18 تا 70 ساله کاندید جراحی ارتوپدی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی 5 آذر شهر گرگان در سال 1400 انجام شد. بیماران به صورت در دسترس و با بررسی شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. بلوک عصبی انگشت به عنوان روش بیهوشی روتین بوده که عوارض کمتری نسبت به بیهوشی عمومی دارد. در روش بیهوشی اول (گروه یک) از 10 میلی لیتر لیدوکایین 1 درصد و در روش بیهوشی دوم (گروه دو) از 8 میلی لیتر لیدوکایین 1درصد و 2 میلی لیتر دگزامتازون (8 میلی گرم) به صورت اینفیلتراسیون در محل عمل استفاده گردید. میانگین شروع اثر بی دردی و مدت زمان بی دردی و نیز درد بعد از عمل بین هر دو روش بیهوشی با مقیاس بصری درد (Visual Analog Scale: VAS) تعیین و مقایسه گردید.

میانگین مدت اثر بی حسی در گروه ترکیبی به طور معنی داری بیشتر از گروه لیدوکایین به تنهایی بود (P<0.05). همچنین میانگین مدت زمان درد در بیماران گروه ترکیبی از بدو ورود تا خروج از ریکاوری روندی نزولی داشت (P<0.05).

روش بیهوشی ترکیب دگزامتازون و لیدوکایین، مدت اثر بلوک عصبی انگشت و بی دردی بعد از عمل جراحی ارتوپدی در بیماران را افزایش می دهد.