مقایسه اثربخشی آموزش سرمایه های روان شناختی و خودتنظیمی هیجانی بر انعطاف پذیری روان شناختی دانشجو معلمان با اشتیاق تحصیلی پایین

اشتیاق تحصیلی پایین مولفه های روان شناختی، هیجانی و شناختی دانشجویان را تحت تاثیر قرار می دهد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش سرمایه های روان شناختی و خودتنظیمی هیجانی بر انعطاف پذیری روان شناختی دانشجو معلمان با اشتیاق تحصیلی پایینانجام گرفت. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجو معلمان دختر دانشگاه فرهنگیان شهر شهرکرد در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 45 دانشجو معلم دختر دارای اشتیاق تحصیلی پایین در دانشگاه فرهنگیان شهر شهرکرد با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 دانشجو در گروه آزمایش آموزش سرمایه های روان شناختی، 15 دانشجو در گروه آزمایش آموزش خودتنظیمی هیجانی و 15 دانشجو در گروه گواه). گروه های آزمایش مداخله آموزش سرمایه های روان شناختی (آخوندی، 1396) و خودتنظیمی هیجانی (گراس، 2007) را به شکل جداگانه را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی (فردریکز، بلومنفیلد و پاریس، 2004) و انعطاف پذیری روان شناختی (دنیس و وندروال، 2010) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش سرمایه های روان شناختی و خودتنظیمی هیجانی بر انعطاف پذیری روان شناختی دانشجو معلمان با اشتیاق تحصیلی پایین تاثیر معنادار دارد (p<0/001). علاوه بر این نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین میزان اثربخشی این دو مداخله نیز تفاوت معنادار وجود داشته (p<0/001) و آموزش سرمایه های روان شناختی نسبت به خودتنظیمی هیجانی تاثیر بیشتری بر انعطاف پذیری روان شناختی دانشجویان داشته است. یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش سرمایه های روان شناختی با بهره گیری از مفاهیمی همانند امید، خودکارآمدپنداری، تاب آوری و خوش بینی می تواند به عنوان یک آموزش کارآمد جهت بهبود انعطاف پذیری روان شناختی دانشجو معلمان با اشتیاق تحصیلی پایین مورد استفاده قرار گیرد.