بررسی اثربخشی مهارت های گفت و گو بر تاب آوری و سازگاری مادران دارای کودکان ناتوان جسمی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مهارت های گفت و گو بر تاب آوری و سازگاری مادران دارای کودکان ناتوان جسمی بود.

جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان کم توان جسمی مشهد بود که در فاصله شهریور تا آبان 1400 به مراکز مشاوره و درمان معلولان جسمی حرکتی مشهد مراجعه کردند. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (30 نفر) تقسیم شدند. ابزارهای تحقیق شامل مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون (CD-RISC) و پرسشنامه سازگاری بل بود. گروه آزمون به مدت 6 جلسه 2 ساعته آموزش مهارت های گفت و گو را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ANCOVA و نرم افزار SPSS انجام شد.

نتایج نشان داد که اجرا و آموزش مهارت های گفت وگوی تاثیر مثبت و معناداری بر تاب آوری (001/0>P) و سازگاری (001/0>P) مادران دارای فرزند ناتوان جسمی دارد.

با توجه به نتایج، آموزش مهارت های گفت وگو نقش مهم و موثری در تاب آوری و سازگاری مادران دارای کودکان ناتوان جسمی دارد.