تاثیر آموزش راهبردهای فراشناختی بر دقت نوشتاری زبان آموزان ایرانی در کلاس های فعال در مقابل کلاسهای واکنش

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای فراشناختی شامل برنامه ریزی، نظارت و خودارزیابی، در زمینه های کلاس درس فعال و واکنشی، بر دقت نوشتاری زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی انجام شد. این پژوهش با استفاده از یک طرح نیمه تجربی کمی، شامل 168 شرکت کننده بود که از مجموع 206 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته علوم و مهندسی دانشگاه آزاد واحد تبریز که دوره عمومی زبان انگلیسی را در بهار 1390 گذرانده بودند، انتخاب شدند. با نمونه گیری هدفمند، نمونه همگن به دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل تقسیم شد که با متغیرهای مستقل پژوهش: آموزش راهبردهای فراشناختی و محیط کلاس درس همراستا شدند. گروه های آزمایشی تحت آموزش راهبردهای فراشناختی قرار گرفتند، به طوری که یک گروه قبل از شروع کار نوشتن در معرض آموزش فعالانه قرار گرفتند و گروه دیگر در هنگام مواجهه با مشکلات نوشتاری، آموزش واکنشی دریافت کردند. نمونه های نوشتاری قبل و بعد از درمان جمع آوری و از نظر صحت مورد ارزیابی قرار گرفتند و ANOVA بر روی نمرات پیش آزمون انجام شد و مقایسه اولیه را در بین چهار گروه ایجاد کرد. سپس برای ارزیابی نمرات پس آزمون از تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. قابل ذکر است، آموزش راهبردهای فراشناختی تنها در شرایط کلاس درس واکنشی تاثیر آماری معنی داری بر دقت نوشتار نشان می دهد. در مقابل، محیط کلاس تاثیر مستقیم ناچیزی بر دقت نوشتار داشت، اگرچه اثر متقابل قابل توجهی بین دو متغیر مستقل ظاهر شد. این مطالعه پیامدهای قابل توجهی برای مدرسان زبان انگلیسی، زبان آموزان، و توسعه دهندگان برنامه درسی دارد و اهمیت ترکیب آموزش استراتژی فراشناختی برای افزایش دقت نوشتن در زمینه های آموزشی خاص را برجسته می کند.