تاثیر درمان غیرجراحی پریودنتال بر سطح هموگلوبین گلیکوزیکه در افراد غیردیابتی مبتلا به پریودنتیت مزمن : یک مطالعه کارآزمایی بالینی.

هدف این مطالعه بررسی سطح هموگلوبین گلیکوزیکه (glycosylated hemoglobin) (HbA1c) در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن غیر دیابتی و تاثیر درمان غیرجراحی پریودنتال بر سطح HbA1c خون می باشد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 40 نفر غیر دیابتی 30 تا 50 ساله در دو گروه مداخله و کنترل وارد مطالعه شدند. گروه مداخله شامل 20 نفر بیمار غیردیابتی مبتلا به پریودنتیت مزمن و گروه کنترل شامل 20 نفر غیردیابتی دارای پریودنشیوم سالم بودند.پارامترهای کلینیکی پریودنتال شامل عمق پروبینگ پاکت (PPD) (Probing pocket depth) ،از دست رفتن چسبندگی کلینیکی (CAL) (Clinical attachment loss) ، شاخص لثه ای (GI) (Gingival index) و HbA1c تمامی افراد اندازه گیری شد. درمان غیرجراحی پریودنتال (non-surgical periodontal therapy) (NSPT) برای گروه مداخله انجام شد. پس از سه ماه پارامترهای کلینیکی پریودنتال و HbA1c اندازه گیری و با نتایج اولیه مقایسه شد.

قبل از درمان غیر جراحی پریودنتال سطح HbA1c در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (001/0<p) . در گروه مداخله سطح HbA1c قبل و بعد از درمان غیرجراحی پریودنتال به ترتیب 62/0±45/5 و 69 /0±23/5درصد بود که اختلاف معنادار است (001/0<p). در حالی که در گروه کنترل سطح HbA1c قبل و بعد اختلاف معناداری را نشان نمی دهد (66/0 = P).

این مطالعه نشان داد که پریودنتیت مزمن می تواند بر روی کنترل قند خون افراد سالم تاثیر بگذارد. درمان غیرجراحی پریودنتال باعث بهبود سلامتی نسج پریودنشیوم می شود و سطح HbA1c را کاهش می دهد