مقایسه اثر درمان های دندانپزشکی تحت بیهوشی عمومی و سرپایی بر روی ترس و اضطراب و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان کودکان

هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر درمانهای دندانپزشکی تحت بیهوشی عمومی و درمانهای دندانپزشکی سرپایی بر روی میزان ترس و اضطراب از دندانپزشکی کودکان مبتلا به پوسیدگی زودرس دندانی و همچنین کیفیت زندگی کودکان بود.

در این مطالعه توصیفی مقطعی دو گروه کودک 3 تا 6 ساله که یک گروه نیازمند درمان دندانپزشکی با بیهوشی عمومی و گروه دیگر نیازمند درمان سرپایی در مطب بودند، انتخاب شدند. پرسشنامه های ارزیابی میزان ترس و اضطراب کودک (DS-CFSS) و ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با دهان کودک (F-ECOHIS) پیش از انجام درمان و 1 ماه پس انجام درمان ها در اختیار والدین قرار گرفت.در نهایت نتیجه این پرسشنامه ها، با یکدیگر مقایسه گردید. جهت آنالیز آماری از آزمونهای Mann-Whitney، T-Test , Kruskal-Wallis و Wilcoxon Signed Ranks استفاده گردید.سطح معنی داری آزمونها 05 /0 در نظر گرفته شد.

اضطراب پیش از آغاز درمان و همچنین پس از پایان درمان، در گروه بیهوشی عمومی به طور معناداری از گروه درمان سرپایی بیشتر بود. (001 /0 < p) نمره اضطراب کودکان در روش درمان سرپایی (007/0=p) و در روش درمان تحت بیهوشی عمومی به طور معناداری کاهش یافت (001 /0 <p).کیفیت زندگی پیش از آغاز درمان کودکان در گروه درمان سرپایی به طور معناداری از گروه بیهوشی عمومی بیشتر بود. (008/0=P) کیفیت زندگی پس از پایان درمان کودکان در گروه درمان سرپایی تفاوت معناداری از لحاظ آماری با گروه بیهوشی عمومی نداشت (61 / 0= p).

هر دو روش درمان سرپایی و تحت بیهوشی عمومی کارایی بالایی دارند و به خوبی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان کودکان اثر مثبت دارند و قادر به کاهش اضطراب دندانپزشکی کودکان هستند.روش بیهوشی عمومی در کاهش اضطراب کودک نسبت به بیس لاین موفق تر بود اما در زمینه بهبود کیفیت زندگی بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.