مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش نشانگان افسردگی در افراد با سوء مصرف مواد مخدر

مقدمهسوءمصرف مواد یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین مشکلات سلامتی در جهان امروز است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بر کاهش نشانگان افسردگی در افراد با سوء مصرف مواد مخدر انجام شد. روش کارروش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افرادی بود که مبتلا به سوء مصرف مواد بوده و برای درمان وابستگی خود طی سه ماه (دی تا اسفند 1400) به مراکز ترک اعتیاد دولتی در منطقه 5 شهر تهران مراجعه کردند که از بین آنها با روش نمونه گیری هدفمند تعداد 45 آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه مساوی 15 نفری جایگزین شدند. 12 جلسه روان درمانی شناختی -رفتاری (مایکل فری، 2005) و 15 جلسه طرحواره درمانی (یانگ، 2003) اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی بک (1987) بهره برده شد.نتایجیافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری نسبت به گروه گواه تفاوت معنی داری در مرحله پس آزمون و پیگیری در متغیر افسردگی ایجاد کرده است (01/0 ≥p) اما مداخله طرحواره درمانی در مرحله پس آزمون و پیگیری در متغیر کلی افسردگی نسبت به گروه گواه تفاوت معنی داری ایجاد نکرده است (01/0(p≥نتیجه گیریبر اساس یافته های حاصل از پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری روشی موثرتر از طرحواره درمانی بوده است. بنابراین، درمان شناختی-رفتاری می تواند یک درمان انتخابی برای کاهش افسردگی در افراد با سوء مصرف مواد مخدر باشد.