اثربخشی بازی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی

بازی درمانی شکلی از رویکرد روان درمانی و ابزاری روانی-تشخیصی برای کودکان می باشد، هدف از این پژوهش بررسی اثر بازی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی بود.

 روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه های کنترل و آزمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به نقص توجه بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز اختلال و یادگیری منطقه 2 تهران تشکیل دادند. روش نمونه گیری هدفمند بوده که براساس معیارهای ورود به تحقیق 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی ساده به 2 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان و نوجوانان کوای و پترسون (RBPC) - فرم تجدید نظر شده بود.آزمودنی ها طی ده جلسه اجرای بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری را داشتند. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. تمام عملیات آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 با سطح معنی داری  05/0>P در نظر گرفته شد.

نتایج پژوهش نشان داد که بین نمره های گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون  به طور معناداری تفاوت وجود دارد (001/0>p). هم چنین تفاوت میانگین نمره های پس آزمون مشکلات رفتاری کودکان در دو گروه آزمایش و کنترل معنادار است (05/0≥P).

با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که بازی درمانی رویکرد و مداخله مناسب در جهت کاهش مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی می باشد.