اثر بخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر کاهش دلزدگی زناشویی و صمیمت جنسی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر کاهش دلزدگی زناشویی و صمیمت جنسی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز دارای حداقل 2 سال زندگی مشترک می باشد. برای انجام پژوهش 34 نفر به روش هدفمند بر اساس ملاکهای ورود انتخاب و به روش تصادفی در دوگروه(آزمایش وکنترل) جایگزین شدند. طبق نظر دلاور (1396) حداقل تعداد گروه در پژوهشهای آزمایشی 15 نفر می باشد. معیارهای ورود شامل داشتن حداقل دو سال زندگی مشترک(متاهلین دارای زندگی مشترک حداقل دو سال)، رضایت آگاهانه برای شرکت در پژوهش زوجین، حداقل سواد سوم راهنمایی برای زوجین سن20 تا 40 سال و ملاکهای خروج شامل مصرف داروهای روانپزشکی غیبت بیش از یک جلسه، شرکت در سایر برنامه های مداخله ای روانشناختی می باشد. ابرزارهای پژوهش پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (پاینز و نانز،2003) و پرسشنامه ی صمیت جنسی. بطلانی و همکاران (1389) بود . گروه آزمایش به مدت 8 جله 90 دقیقه تحت درمان زوج درمانی شناختی -رفتاری قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد، زوج درمانی شناختی رفتاری بر کاهش دلزدگی زناشویی و صمیمت جنسی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز موثر است.