اثربخشی مدل خشنودی زناشویی بر افزایش کیفیت جنسی زوجین

ازدواج یکی از مهم‎ترین حوادثی است که در زندگی رخ می‎دهد. ازدواج موفق و شروع رابطه زناشویی، بسیاری از نیازهای جسمی‎و روانی را در یک محیط امن برآورده سازد. این مطالعه با هدف اثربخشی مدل خشنودی زناشویی بر افزایش کیفیت جنسی زوجین انجام شده است.

مطالعه حاضر از نظر روش تحقیق برای تدوین مدل از نوع همبستگی، تحلیل روابط ساختاری می‎باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان و مردان متاهل مراجعه کننده به آزمایشگاه کلینیک خانواده و کلینیک تخصصی بیمارستان قدس سنندج بودند. برای تعیین حجم نمونه در این پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 500 نفر از آزمودنی‎ها ‎انتخاب و ابزارهای پژوهشی روی آنها اجرا شد. ابزار پژوهش در این مطالعه پرسشنامه های پرسشنامه خشنودی زناشویی ناتان اچ. آزرین، باری تی. ناستر و رابرت جونز (1973)، پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی زنان سیموندز و همکاران (2005) و کیفیت زندگی جنسی مردان پاکپور و همکاران (1393) ساخته آزمون آماری مورد استفاده آنکوا در نرم افزار SPSS می باشد.

نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین میانگین نمرات پس آزمون کیفیت زندگی جنسی زنان در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد  و همچنین بین میانگین نمرات پس آزمون کیفیت زندگی جنسی مردان در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.05).

برای بهبود کیفیت زناشویی، لازم است بر روی " خشنودی زناشویی" تمرکز بیشتری داشت.