اثربخشی برنامه رژیم حسی مبتنی بر خانواده بر بهبود نشانگان اختلال نقص توجه-بیش فعالی

هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر رژیم حسی مبتنی بر خانواده بر نشانگان اختلال نقص توجه- بیش فعالی بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری یک ماهه بود. از جامعه آماری کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی 6 تا 12 سال مراجعه کننده به کلینیک های درمانی هستی، بهار و مسیر سبز در سال 1399 در شهر تهران، 30 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارده شده و تحت 12 جلسه مداخله برنامه رژیم حسی مبتنی بر خانواده که برگرفته از پروتکل حسی ویلبرگر بود و متناسب با وضعیت حسی هر کودک، به صورت 3 روز در هفته و هر جلسه 45 دقیقه قرار گرفتند. برای اندازه گیری متغیرها از مقیاس هوش کودکان وکسلر و مقیاس کانرز فرم والدین و برای بررسی وضعیت حسی کودکان از پرسشنامه نیم رخ حسی بهره گرفته شد. آزمون های آماری شامل تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی بود.

یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون و آزمون پیگیری نقص توجه، بیش فعالی و تکانشگری در گروه آزمایش کاهش پیدا کرد و نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که این کاهش معنادار و پایدار است (001/0 <p).

مداخله ی رژیم حسی، مداخله ای نوین و موثر در کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی است و باعث بهبود نشانگان این کودکان و عملکرد آن ها در موقعیت های مختلف اجتماعی می گردد