مفهوم سازی برنامه درسی سبز در نظام آموزش عالی ایران

امروزه جهان در اثر فعالیت های غیراستاندارد بشر، با مخاطرات زیست محیطی مختلفی مواجه است و جوامع مختلف ناگزیر به پیدا کردن راهکارهایی برای مدیریت و مرتفع نمودن آن هستند. یکی از نهادهای اجتماعی قابل توجه در هر جامعه، دانشگاه ها هستند که عموما در زمان وقوع بحران، وظایف ویژه ای را عهده دار می شوند. در خصوص مدیریت مخاطرات زیست محیطی، یکی از وظایف محوله به دانشگاه ها، اجرای ایده دانشگاه سبز است که غالبا به صورت سبز کردن محیط فیزیکی دانشگاه، در بخش های مختلف جهان به اجرا درآمده است؛ درحالی که آموزش سبز به طور عام و برنامه درسی سبز به طور ویژه می تواند اثرگذاری فعالیت دانشگاه ها را در این زمینه افزایش دهد. در این راستا، پژوهش حاضر باهدف مفهوم سازی برنامه درسی سبز در نظام آموزش عالی ایران انجام شده است. رویکرد مورد استفاده برای انجام این پژوهش، رویکرد کیفی بوده و جامعه آماری صاحب نظران برنامه درسی کشور بودند که در حوزه پایداری و مدیریت محیط زیست فعالیت داشته اند. علاوه بر انجام مصاحبه، مجموعه ای از مقالات و تحقیقات معتبر علمی مرتبط با اهداف تحقیق نیز به منظور غنای بیشتر و تکمیل داده ها مورداستفاده قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق تحلیل محتوای معنایی انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها و اسناد مورد بررسی منتج به استخراج 47 کد مرتبط با مفهوم برنامه درسی سبز گردید. بر این اساس مفهوم برنامه درسی سبز در سه بعد شامل: مفاهیم معطوف به جامعه، مفاهیم معطوف به اکوسیستم یادگیری و مفاهیم معطوف به کلاس درس و فراگیران قابل دسته بندی است.