بررسی همبستگی سلامت اجتماعی، انگیزش تحصیلی و وضعیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان

توجه به رشد و پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل موثر بر آن یکی از راهبردهای لازم برای بهبود آموزش است. سلامت اجتماعی دانشجویان می تواند عملکرد آن ها را در زمینه های مختلف، از جمله انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی افزایش دهد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش سلامت اجتماعی در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان طراحی و اجرا شد.

مطالعه ی حاضر توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی بود. نمونه های مورد مطالعه 260 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه ی سلامت اجتماعی، پرسش نامه ی انگیزش تحصیلی و معدل کل به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی بود. داده ها در سطح معنی داری 05/0 با استفاده از آزمون های ناپارامتریک من ویتنی، کروسکال والیس و هم بستگی اسپیرمن در نرم افزار آماری SPSS 26 تحلیل شدند.

نتایج مطالعه نشان داد که به طور کلی بین سلامت اجتماعی و معدل (پیشرفت تحصیلی) هم بستگی معناداری وجود ندارد (05/0<P). همچنین، انگیزش تحصیلی و مولفه های آن با پیشرفت تحصیلی هم بستگی معناداری ندارند (0/05<P)، به استثنای بی انگیزگی که با سن هم بستگی مثبت معنادار و با پیشرفت تحصیلی هم بستگی منفی معنادار داشت (0/05>P). بین سلامت اجتماعی و انگیزش تحصیلی هم بستگی مثبت معنادار مشاهده شد (457/0=r ، 001/0>P).

بر اساس این مطالعه، دانشجویان حضور و مشارکت در گروه های اجتماعی و همین طور تمایل و انگیزه ی خود از حضور در دانشگاه را مستقل از پیشرفت تحصیلی قلمداد کرده اند. این دانشجویان انگیزه ی حضور در دانشگاه را برقراری ارتباطات اجتماعی و تعامل با دیگران دانسته اند.