هایپر ویرولانس در گونه های کلبسیلا پنومونیه مولد کارباپنماز و بالاکتامازهای وسیع الطیف، جدا شده از بیمارستان های رشت

ایزوله های جدید به شدت بیماری زا (هایپرویرولنت) در کلبسیلا پنومونیه در چند سال اخیر به وجود آمده اند و منجر به ایجاد عفونت های تهدیدکننده حیات در افراد جوان و سالم گردیده اند. در مطالعه حاضر فراوانی تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف و کارباپنماز در ایزوله های جدید با بیماری زایی بالا کلبسیلا پنمونیه جداشده از بیماران بررسی گردید.

این مطالعه مقطعی بر روی نمونه های بالینی جداشده از بیماران بستری در بیمارستان های رازی، پورسینا، رسول اکرم، گلسار و الزهرا شهر رشت انجام گردید. برای تایید هویت باکتری های کلبسیلا پنومونیه از روش های استاندارد میکروبیولوژی و مولکولی استفاده گردید. برای شناسایی سویه های باکتری با بیماری زایی بالا از تست استرینگ استفاده شد. برای تعیین فنوتیپی سویه های تولیدکننده ESBL از تست CDT[1] استفاده شد. سپس تعیین حضور ژن کد کننده کارباپنماز (NDM-1) و همچنین توالی یابی سویه های به شدت بیماری زا به روش PCR انجام شد.

در این مطالعه، 158 ایزوله کلبسیلا پنومونیه جداشده از نمونه های مختلف جمع آوری و موردبررسی قرار گرفتند. درمجموع تعداد 55 ایزوله (8/34 درصد) دارای تست مثبت استرینگ بودند و به عنوان هایپرویروانت مشخص شدند. از مجموع 55 سویه ی کلبسیلا پنومونیه جداشده، 16 (1/29 درصد) ایزوله ازنظر فنوتیپی ESBL مثبت بودند. نتایج نشان داد که فقط 2 ایزوله (6/3 درصد) دارای ژن NDM-1 بودند. نتایج، فراوانی توالی یابی شایع در ایزوله های به شدت بیماری زا را 1/9 درصد برای ST258، 1/9 درصد برای ST86 و 6/3 درصد برای ST23 نشان داد. همچنین ST65 در هیچ ایزوله ای مشاهده نگردید.

مطالعه اخیر نشان داد که ایزوله های به شدت بیماری زای کلبسیلا پنومونیه با توانایی تولید آنزیم های ESBLs و کارباپنماز، فروانی قابل توجه ای دارند. بدون شک ظهور سویه های با ریسک بالا در منطقه در آینده تهدید جدی برای سیستم سلامت هست.