هم انقباضی مفصل مچ پا در افراد با پای سالم و سوپینیت طی راه رفتن بر روی سطح زمین و چمن مصنوعی

سطوح مختلف اثرات متفاوتی را بر روی مکانیک بدن طی راه رفتن دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقادیر هم انقباضی مفصل مچ پا در افراد با پای سالم و سوپینیت طی راه رفتن بر روی زمین و چمن مصنوعی بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. جامعه آماری شامل 10 فرد با پای سوپنیت (با میانگین سنی برابر 2/2 ± 1/22 سال) در گروه تجربی و 10 فرد با پای سالم (با میانگین سنی برابر 3/3 ± 2/24) بود. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب اندام تحتانی با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معتاداری 05/0 انجام شد.

نتایج نشان داد که اثر عامل سطح (035/0=P) و گروه (000/0=P) بر مقادیر هم انقباضی عمومی مفصل مچ پا طی فاز پاسخ بارگیری معنادار می باشد. مقادیر هم انقباضی عمومی مچ پا طی فاز پاسخ بارگیری هنگام راه رفتن بر روی چمن مصنوعی در مقایسه با راه رفتن بر روی سطح زمین بزرگ تر بود. اختلافات بین سایر مولفه های هم انقباضی جهت دار و عمومی در فازهای دیگر طی راه رفتن بر روی چمن و سطح زمین معنی دار نبود (05/0<P).

مقادیر هم انقباضی عمومی عضلات طی راه رفتن بر روی چمن مصنوعی بزرگ تر از راه رفتن بر روی سطح زمین بود. افزایش هم انقباضی عمومی ممکن است با ناپایداری سطح راه رفتن مرتبط باشد. باوجود این، اثبات هرچه بهتر این موضوع نیاز به انجام پژوهش های بیشتر در آینده با جامعه های آماری بزرگ تر دارد.