واکاوی مولفه های سنجش اثربخش عملکرد تحصیلی دانش آموزان در آموزش غیرحضوری (یک مطالعه پدیدارشناسانه)

به واسطه چیره شدن ابزارهای دیجیتال، آموزش از شکل معمول خود فاصله گرفته و به سمت یادگیری غیرحضوری پیش می رود. یادگیری غیرحضوری، منجر به انعطاف پذیری و دسترسی آسان از طریق رسانه های دیجیتالی شده است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، فهم تجارب زیسته دانش آموزان، معلمان و اساتید از سنجش اثربخش در آموزش از راه دور بود.

روش پژوهش:

 این پژوهش کیفی، با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات، استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. بدین منظور، داده ها با مصاحبه از 30 نفر از دانش آموزان، معلمان و اساتید جمع آوری و به روش استرابرت و کارپنتر (2003)، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

تحلیل حاصل از مصاحبه ها، حاکی از چهار مضمون اصلی از جمله مولفه های پشتیبانی و حمایت، محتوایی، زیرساخت و اخلاقی و 22 زیر مضمون شامل حمایت های فنی، بالا بردن انگیزه معلمان و دانش آموزان، آموزش مداوم معلمان و دانش آموزان، بالا بردن سواد رایانه ای دانش آموزان و معلمان، شکستن مقاومت معلمان در برابر شیوه های ارزیابی مجازی، استفاده از روش های تعاملی، توجه به عمق تفکر فراگیران، بازخورد به موقع و سریع، توجه به تفاوت های فردی، آشنایی با شیوه های ارزشیابی مجازی در معلمان، تطابق با شیوه های ارزشیابی مجازی در معلمان، فراهم بودن زیرساخت های الکترونیکی، تضمین امنیت ارزشیابی در فضای مجازی، فراهم کردن اینترنت پرسرعت، دسترسی سریع و آسان به موبایل یا رایانه برای دانش آموزان، دیجیتالی ساختن صفر تا صد ارزشیابی، ترویج فرهنگ ارزشیابی مجازی بین معلمان و دانش آموزان، پرهیز از تقلب به دلیل بی هویتی، ارایه معیارها و استانداردهای توافقی در ارزشیابی، توجه به پیش زمینه های دانش آموزان در ارزشیابی مجازی، تلقی دانش آموز به عنوان هسته ارزشیابی، اتصال ارزشیابی به محیط دانش آموز استخراج شد.

با توجه به نتایج فوق واضح است که سنجش عملکرد تحصیلی در آموزش غیرحضوری، مستلزم پیروی از اصول و مولفه های خاصی است که عدم توجه به آن ها، زمینه عقیم سازی این نوع از سنجش را فراهم می کند.