بررسی نقش پیش بینی کننده کیفیت رابطه زناشویی والدین بر سرمایه روانشناختی نوجوانان

مشکلات خانوادگی یک مشکل مهم برای بالندگی فرزندان تلقی شده و این تنش اغلب در زندگی فرزندان نقش دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کننده کیفیت رابطه زناشویی والدین بر سرمایه روانشناختی نوجوانان بود.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهشی کاربردی محسوب می شود. این پژوهش در زمره پژوهش های همبستگی-توصیفی قرار دارد که در آن رابطه میان دو متغیر بررسی می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین مراجعه کننده به 15 مرکز مشاوره و فرزندان نوجوانشان در دو شهر تهران و اصفهان در سال 1401 بود. از این رو، 150 زوج دارای فرزند 13 تا 17 ساله به روش هدفمند در دسترس انتخاب شدند. سپس، زوجین به پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی باسبی و همکاران (1995) و فرزندان به پرسشنامه سرمایه های روانشناختی لوتانز (2007) پاسخ دادند. لازم به ذکر است که حجم نمونه نهایی 520 نفر بود که شامل 150 زوج (300 نفر) و 220 فرزند نوجوان آن ها بود.

نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر کیفیت رابطه زناشویی می تواند سرمایه روانشناختی را به طرز معناداری پیشبینی کند. با توجه به این که مقدار 388/0 = R2 به دست آمده می توان نتیجه گرفت که کیفیت رابطه زناشویی والدین حدود 39% از سرمایه روانشناختی فرزندان را پیش بینی کند.

بنابراین، می توان نتیجه گرفت که کیفیت رابطه زناشویی والدین می تواند اثرات روانشناختی بسیار مهمی بر فرزندان بگذارد.