تبیین علی معنای زندگی براساس ویژگی های شخصیتی، باورهای ضمنی هوش و انطباق پذیری

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه‏ گری انطباق ‏پذیری در رابطه ‏ی بین ویژگی‏های شخصیتی و باورهای ضمنی هوش با معنای زندگی صورت گرفت.

این پژوهش از نوع همبستگی در قالب مدل معادلات ساختاری ارایه شده است. جامعه ی پژوهش دربرگیرنده‏ی دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود. از جامعه‎ آماری مذکور 315 دانش آموز دختر (170) و پسر (145) پایه دهم و یازدهم دبیرستان در سال تحصیلی 99-1398 به روش نمونه گیری دردسترس مورد بررسی قرار گرفتند. آنان به پرسش نامه‏ معنای زندگی (استگر و همکاران، 2006)، مقیاس انطباق پذیری (مارتین و همکاران، 2012)، مقیاس باورهای ضمنی هوش (عبدالفتاح و ییتس، 2006)، سیاهه شخصیتی نیو (کاستا و مک کری، 1985) پاسخ دادند.

یافته ‎ها: 

در بخش‏ یافته‏ ها نیز مشخص شد که ویژگی‏های شخصیتی از راه انطباق ‏پذیری بر معنای زندگی اثر دارد. افزون بر این، نشان داده شد که باور به افزایشی و ذاتی بودن هوش بر معنای زندگی از راه انطباق ‏پذیری اثر معنادار دارد.

نتیجه ‎گیری:

 زمانی که در نهادهای آموزشی و تربیتی به ویژگی‏های شخصیتی، باورهای ضمنی هوش توجه ویژه شود سازگاری افراد افزایش پیدا می‏کند و آنان را برای موفقیت جنبه‏ های گوناگون زندگی بالاخص معنای زندگی آماده می‏سازد.