بررسی اپیدمیولوژیک یافته های بالینی و پیامد نوزادان و کودکان بستری با آلرژی غذایی

آلرژی های غذایی یا واکنش های افزودنی به عنوان یک پاسخ ایمنی نامطلوب به آلرژن های غذایی رخ می دهد. آلرژی غذایی برحسب سن، نوع غذای آلرژی زای محلی و بسیاری از عوامل دیگر تغییر می کند. هدف از این مطالعه تعیین علل و انواع آلرژی های غذایی ونیز مشخصات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و پیامد نوزادان و کودکان بستری در بیمارستان مطهری ارومیه با تشخیص آلرژی غذایی در فاصله سال های 1389 تا 1399 بود.

در این مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر، نوزادان و کودکان بستری در بیمارستان مطهری ارومیه طی سال های 1389 تا 1399 به دلیل حساسیت غذایی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعاتی مانند سن، جنس، مکان، علایم بالینی و... از پرونده این بیماران استخراج و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سنی بیماران در این مطالعه 43/9 ماه بود. پسران 1/57 درصد از جامعه مورد مطالعه را تشکیل می دادند. سابقه خانوادگی آلرژی غذایی تنها در 6/2 درصد بیماران مثبت بود. شیوع در فصول مختلف به ترتیب زمستان (2/31 درصد)، تابستان (6/28 درصد)، پاییز (26 درصد) و بهار (3/14 درصد) بود. بیشترین غذاهای آلرژی زا به ترتیب شیر گاو (7/85 درصد) و تخم مرغ (6/2 درصد) بود. حساسیت غیر وابسته به IgE برابر 2/79 درصد و حساسیت وابسته IgE برابر به 8/20 درصد بود. علایم بالینی در کودکان و نوزادان مبتلا به آلرژی غذایی شامل انتروکولیت (9/77 درصد)، کهیر و آنژیوادم (7/11 درصد)، کهیر به تنهایی (2/5 درصد) و آنژیوادم به تنهایی (2/5 درصد) بود.

نتایج این مطالعه نشان داد که پسران و افراد ساکن در شهر درصد بیشتری از موارد آلرژی غذایی را تشکیل می دهند. زمستان نیز رایج ترین فصل آلرژی غذایی بود. شایع ترین آلرژن شیر گاو بود و اکثر بیماران آلرژی غیر وابسته به IgE داشتند. شایع ترین علایم بالینی در بیماران انتروکولیت، کهیر و بثورات پوستی بود. مرگ و میر در بین بیماران مشاهده نشد.