بررسی ابعاد پدیده قربانی دوم و ارتباط آنها با یکدیگر در بین پرستاران خراسان جنوبی

پدیده قربانی دوم، اتفاقی است که پس از یک رویداد نامطلوب پزشکی رخ می دهد که بیمار قربانی اول این ماجرا می باشد اما پرستاران و پرسنل درمان، قربانی دوم هستند به این دلیل که آنها دچار احساس شرم و آسیب ‎های روانی و تنش های جسمی بعد از آن اتفاق می شوند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود. شیوه انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای بود. تعداد نمونه این پژوهش 200 نفر از پرستاران شاغل در خراسان جنوبی بود. داده ها با استفاده از پرسش نامه دموگرافیک و ابزار تجربه دومین قربانی و حمایت جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه21 تجزیه وتحلیل شد. میزان بروز پدیده قربانی دوم در بین پرستاران در ابعاد تنیدگی روانی (14/60) خودکارآمدی حرفه ای (9/42)، حمایت سرپرست (15/97)، حمایت سازمانی (10/71)، تمایل به ترک کار و غیبت از کار (13/35) و اشکال حمایتی که مورد تمایل است (25/25) و نمره کل (114/55) بیشتر از متوسط موردانتظار و در ابعاد حمایت همکاران (8/56)، حمایت خانوادگی (5/41) و تنیدگی جسمی (11/31) به صورت معناداری کمتر از متوسط موردانتظار بود (P <0.05). خطاهای پزشکی باعث واکنش عاطفی منفی و پریشانی روانی در میان مراقبان بهداشتی و ایجاد پدیده قربانی دوم در آنها می شود. منابع حمایتی که فرد در اختیار دارد به خصوص حمایت های سازمانی به موقع و موثر می تواند مشکلات ناشی پدیده قربانی دوم و رویداد نامطلوب متاثر از آن را کاهش دهد.