اثربخشی درمان هیجان مدار و روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر سازمان شخصیت و قدرت ایگو در افراد مبتلا به سردردتنشی

 سردرد یکی از شایع ترین شکایات پزشکی و نوعی اختلال عصبی ناتوان کننده در درمانگاه های عصب شناختی است که سازمان شخصیت بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار و پویشی فشرده و کوتاه مدت بر سازمان شخضیت، قدرت ایگو در زنان مبتلا به سردرد تنشی انجام شد.

  این مطالعه به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه مورد نظر تمامی بیماران مبتلا به سردرد تنشی مراجعه کننده به کلینیک تخصصی اعصاب و روان شهر تهران در سال 1401 بود. حجم نمونه مورد بررسی با مراجعه به جدول Cohen تعیین شد. به این طریق که در سطح اطمینان 95 درصد، اندازه اثر 30/0 و توان آماری 83/0، برای هر گروه 12 نفر تعیین شد. اما از آن جایی که احتمال ریزش برخی نمونه ها وجود داشت و هم چنین در جهت تعمیم پذیری بیشتر نتایج، حجم نمونه در هر گروه 15 نفر تعیین شد. در مرحله اول به شیوه نمونه گیری در دسترس 45 نفر انتخاب و این 45 نفر در گام دوم به صورت تصادفی ساده (به شیوه قرعه کشی) در 2 گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند.

 نتایج مطالعه حاکی از تاثیر روش هیجان مدار و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت بر ابعاد سازمان شخصیت و قدرت ایگو در مبتلایان به سردرد تنشی بود (001/0>P) و میزان اثربخشی هر دو روش مشابه بود (05/0<P).

 با توجه به نتایج، متخصصین فعال در حوزه روانی – تنی به خصوص سردردتنشی می توانند در درمان این افراد استفاده از روش های هیجان مدار و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت را در کنار سایر درمان ها مدنظر قرار دهند.