تاثیر تمرینات هوازی، ترکیبی و مصرف استراگل بر ضربان قلب و ضخامت دیواره بطن چپ متعاقب به انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر

 داروی استراگل و تمرین هوازی بر برخی از شاخص های کبدی، قلبی عروقی و... مورد بررسی قرار گرفته است و در این راستا بررسی تمرین های مختلف همراه با این دارو با دوزهای مختلف مورد علاقه بسیاری از محققان می باشد، بنابراین؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی، ترکیبی و مصرف استراگل بر ضربان قلب و ضخامت دیواره بطن چپ متعاقب به انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر شد.

 پژوهش حاضر از نوع بنیادی و روش انجام آن تجربی می باشد. ابتدا رت های نر نژاد ویستار تحت عمل جراحی بستن شریان کرونری قرار گرفتند و سپس توسط الکتروکاردیوگرافی ابجاد MI تایید شد.  32 سر رت نر (با سن 10-8 هفته و میانگین وزن 3.74±191.68) به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و پروتکل تمرین هوازی را به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند. گروه مصرف استراگل و گروه ترکیبی روزانه 9.58 میکرولیتر استراگل دریافت می کردند. داده ها توسط آزمون آنکوای یک طرفه و آزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نیز نشان داد هر سه مداخله تاثیر آماری معنی داری بر ضربان قلب و ضخامت دیواره بین بطنی متعاقب انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر ندارند (05/0P>).

 به نظر می رسد که تمرینات هوازی، ترکیبی و مصرف استراگل بر ضخامت دیواره بین بطنی و ضربان قلب متعاقب انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر اثرگذار نیست و در این راستا پیشنهاد می گردد تحقیقات بیشتری صورت گیرد و یا تحقیقات بعدی با دوز متفاوت و تمرینات مختلف دیگری صورت گیرد.