تاثیر دارورسانی نانو مگنتیک گرافن اکساید (MGO) با گنادوتروپین بر میزان گلوتاتیون و رادیکال آزاد تخمک در بلوغ درون تنی موش سوری نژاد NMRI

در تکنیک های کمک باروری (ART) برای دستیابی به تخمک های بیشتر، استفاده از نانومواد بر پایه اکسید گرافن (GO) و سوپرپارامگنتیکFe3O4 که اثربخشی دارو را در دوز مناسب افزایش می دهند، اهمیت دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر دارورسانی نانو مگنتیک گرافن اکساید بر میزان گلوتاتیون و رادیکال آزاد تخمک در بلوغ درون تنی موش سوری نژاد NMRI انجام شد.

در این مطالعه تجربی، 30 راس موش سوری ماده NMRI در 6 گروه 5 تایی شامل گروه کنترل با هورمون PMSG و HCG و گروه کنترل بدون هورمون، گروه هورمون PMSG به همراه نانو MGO، گروه هورمون PMSG و HCG به همراه نانو و گروه نانو MGO تخصیص یافتند. ابتدا تزریق داخل صفاقی هورمون تحریک تخمک گذاری (PMSG) و بعد از 48 ساعت، تزریق داخل صفاقی هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) انجام شد و 12 ساعت بعد، تعداد تخمک های متافاز II به دست آمده از لوله های فالوپ چپ در هر گروه شمارش شد. رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمیایی گلوتاتیون (GSH) و گونه های فعال اکسیژن (ROS) انجام شد. همچنین تخمدان ها مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت.

استفاده همزمان از HCG و PMSG به همراه نانو MGO، باعث افزایش معنی دار در میزان بیان سیتوپلاسمی گلوتاتیون در مقایسه با گروه کنترل دریافت کننده هورمون شد (0/01<p). در گروه تیمار شده با مخلوطی از هورمون ها و MGO افزایش معنی دار در تعداد جسم زرد حاصل از آراد شدن تخمک مشاهده شد (0/01<p). میزان ROS در گروه های تیمارشده با نانو MGO و هورمون در مقایسه با گروهی که فقط هورمون گرفته بود، تفاوت معنی داری نداشت.

احتمال می رود نانو MGO بتواند کارایی هورمون های تخمک گذاری را بهبود بخشد و موجب افزایش جذب پروتیین و هورمون در بافت تخمدانی شود و با کارآزمایی های بیشتر، در طراحی داروهای تخمک گذاری مورد استفاده قرار گیرد.