بررسی مقدماتی ساختار عاملی مقیاس اندازه گیری «سلامت روانی پرستاران و راهبردهای مقابله با آن در دوره کرونا» با استفاده از نظریه کلاسیک اندازه گیری

هدف پژوهش حاضر بررسی مقدماتی ساختار عاملی مقیاس اندازه گیری "سلامت روانی پرستاران و راهبردهای مقابله با آن در دوره کرونا" با استفاده از نظریه کلاسیک اندازه گیری بوده است. روش پژوهش با تکیه بر روش های روانسنجی (تحلیل عاملی) و ابزار مورد استفاده مقیاس محقق ساخته تغییرات روانی پرستاران و راهبردهای مقابله با آن در دوره کرونا (1401) بوده است. جامعه پرستاران بیمارستان های کرونایی شهر تهران و نمونه آماری 304 نفر پرستار بوده که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. روش تجزیه و تحلیل داده ها در بررسی ساختار عاملی، تحلیل عاملی اکتشافی و در بررسی اعتبار، ضریب آلفای کرونباخ بوده است که به میزان 78/0 حاصل شد. یافته ها نشان داد ساختار عاملی بدست آمده طی تحلیل اکتشافی از 3 عامل (راهبردهای مقابله ای و هیجان های مثبت، هیجان های منفی ناشی از محیط کار و هیجان های منفی فردی) تشکیل شده است. نتایج نشان داد این مقیاس در بین پرستاران بیمارستان های کرونایی شهر تهران دارای ساختار عاملی و اعتبار قابل قبولی است؛ از این رو، می توان این ابزار در سطح نمونه وسیع تر به منظور تایید ساختار عاملی کشف شده، مورد آزمون قرار داد تا در صورت تایید ساختار فعلی، از آن به عنوان ابزاری معتبر جهت ارزیابی تغییرات روانی پرستاران و راهبردهای مقابله با آن در دوره کرونا در بین پرستاران بیمارستان های کشور بکار برد.