بررسی تاثیر استفاده از آنتی ژن های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی بر التیام زخم های تمام ضخامت پوستی در موش

کرم‎ها پاسخ‎های‎ای‎منی نوع دوم را فعال می‎کنند که منجر به ترشح سایتوکاین‎های IL4,1L13. می‎گردند و‎ای‎ن سایتوکاین‎ها منجر به محافظت میزبان از طریق ترمیم بافت، کنترل التهاب و دفع کرم‎ها می‎گردند. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر‎ استفاده از آنتی ژن های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی بر التیام زخم های تمام ضخامت پوستی در موش صورت گرفت.

در‎ای‎ن مطالعه تعداد 72 قطعه موش به گروه A، B، C و D تقسیم شدند. زیرگروه های A آنتی ژن با دوز µg 40 به ازای هر موش، زیرگروه های B آنتی ژن با دوز µg 20 به ازای هر موش، زیرگروه های C ادجوانت آلوم دریافت نمودند و زیر گروه های D به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شدند. 24 ساعت پس از‎ای‎جاد زخم ها، موش های گروه آزمایش با آنتی ژن و ادجوانت آلوم به صورت تزریق زیرپوستی در چهار طرف زخم تحت درمان قرار گرفتند. جهت ارزیابی ژیومتریک در روز های صفر، 1، 3، 6، 9، 12، 15، 18، 21، تصاویر دیجیتال تهیه شد. عکس های حاصل با نرم افزار Image J مورد بررسی قرار گرفتند.

اختلاف معنی داری از نظر درصد انقباض زخم و التیام زخم و میزان نفوذ سلول های آماسی در گروه درمانی با دوز µg 20 از آنتی ژن مشاهده شد)05/0 ≥ P)

نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که کاربرد آنتی ژن های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی با دوز µg 20 به صورت تزریق زیرپوستی سبب تسریع روند التیام زخم می شود.