بررسی الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در کودکان مبتلا به سندرم داون 2 تا 12 ساله در هنگام حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی و استراحت

 ضعف عضلانی و تون عضلانی پایین می تواند یکی از علل اختلالات جویدن و بلع در افراد مبتلا به سندرم داون باشد. هدف از این مطالعه، بررسی الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در کودکان مبتلا به سندرم داون 2 تا 12 ساله در هنگام حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی و استراحت بود.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و مورد شاهدی است که در بازه زمانی 1396 تا 1397 انجام و کودکان از بین نمونه های در دسترس 2 تا 12 ساله مراکز بهزیستی شهر اراک، مراکز توانبخشی خصوصی و دولتی، و مدارس آموزش استثنایی انتخاب شدند. در این مطالعه به بررسی شاخص های بسامد الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در وضعیت حداکثر انقباض ارادی و استراحت بر روی 15 کودک 2 تا 12 ساله مبتلا به سندرم داون و 15 کودک طبیعی همسن پرداخته شده است.

 میانگین بسامد میانگین و میانگین بسامد میانه سیگنال الکتریکی عضلات ماستر و تمپورال در دو سمت چپ و راست و در دو وضعیت مختلف در کودکان مبتلا به سندرم داون کمتر از کودکان طبیعی بود. در مقایسه میانگین بسامد میانگین، به استثنای عضلات تمپورال چپ و راست در حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی و عضله ماستر چپ در هنگام استراحت، در بقیه موارد تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین در مقایسه میانگین بسامد میانه، به استثنای عضله تمپورال چپ و راست در حالت استراحت، در بقیه موارد تفاوت های غیر معنادار وجود دارد.

 میانگین بسامد سیگنال الکتریکی عضلات ماستر و تمپورال در کودکان مبتلا به سندرم داون پایین تر از کودکان طبیعی است. کودکان مبتلا به سندرم داون، نسبت به همسالان طبیعی خود دارای مشکل بلع و جویدن هستند.