عوارض والپروات سدیم در مبتلایان به صرع

عوارض دارویی یکی از مسایل و مشکلات مهم در درمان بیماران مبتلا به صرع می باشد. از جمله داروهایی که به طور وسیعی در درمان صرع به کار می رود والپروآت سدیم است از عوارض این دارو می توان عوارض گوارشی، افزایش آنزیم های کبدی، هپاتیت کشنده، و غیره را نام برد. از آنجایی که والپروآت سدیم در درمان انواع مختلف صرع مورد استفاده قرار می گیرد این مطالعه بررسی عوارض داروی مذکور در بیماران تشنجی انجام گردید.
این مطالعه توصیفی در بیماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب بیمارستان امام رضا (ع) در فاصله زمانی آبان ماه 1375 لغایت مهرماه 1378 انجام شده است. تعداد 170 بیمار با سابقه صرع که تحت درمان با والپروات سدیم بیشتر از 2 سال بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. به علت بالاتر بودن خطر عوارض کبدی، این مطالعه روی بیماران بالاتر از 2 سال صورت گرفت. 65 مشخصات فردی و عوارض بیماری پیگیری، نتایج آزمایشات در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اختلالات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی دانشجویی و فیشر پردازش گردید.
65% بیماران مورد مطالعه مرد بودند به علت پرهیز از عوارض تراتوژن احتمالی والپروات سدیم در زنان در سنین باروری سعی شده است که از این دارو استفاده نشود. عوارضی که در بیماران تحت مطالعه مشاهده شد شامل نوتروپنی گذرا 7% (شایعترین عارضه)، افزایش وزن 4%، بی اشتهایی 2.5%، ترمور 0.6%، درد شکمی 0.6% و افزایش آلکالن فسفاتاز 0.6%.
با توجه به عوارض محدود والپروآت سدیم و آثار درمانی آن در کنترل انواع مختلف صرع، پیشنهاد می گردد که به جز در کودکان کمتر از دو سال و خانم ها در سنین باروری، به عنوان یک داروی مناسب در درمان صرع مورد استفاده قرار گیرد.