باکتری های دخیل در عفونت های سوختگی و الگوی حساسیت آنها

سوختگی یکی از عواملی است که نه تنها به پوست آسیب می رساند بلکه اغلب با عفونت های مختلف باکتریایی نیز همراه است. با توجه به افزایش مقاومت باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های موجود، درمان زخم های عفونی حاصل از سوختگی با مشکلات فراوانی مواجه شده است. هدف از این مطالعه تشخیص عوامل باکتریایی شرکت کننده در عفونت زخم های عفونی سوختگی، تعیین الگوی باکتری های جدا شده و بررسی بعضی از عوامل مرتبط با سوختگی ها مثل سن، جنس، مرگ و میر و عوامل سوختگی است.
در یک مطالعه توصیفی 126 نمونه از زخم های عفونی حاصل از سوختگی بیماران انتخابی و بستری شده در بخش سوختگی مرکز آموزشی – درمانی سینا در سال های 79-1378 تهیه شدند و توسط روش های میکروسکوپی و کشت تحت آزمایش لازم قرار گرفتند. برای مطالعات اپیدمیولوژیک اطلاعات ضروری از پرونده بیماران جمع آوری شد.
از کل 126 نمونه، 73 سویه باکتریایی جدا شدند که از میان آنها 47 مورد (64.38%) سودومونا آئروژینوزا و 25 مورد (35.62%) را سایر گونه های باکتریایی تشکیل می دادند. استافیلوکوک طلایی (13.69%) دومین باکتری مهم جدا شده از زخم های عفونی سوختگی بود 91 درصد از بیمارانی که فوت کردند دارای کشت مثبت بودند. علیرغم حساسیت سودومونا آئروژینوزا به سفالوسپورین های نسل سوم مثل سفوپرازون (79.9%)، و سفتازیدیم (71%) و سفوتاکسیم (59.3%) افزایش مقاومت آن نسبت به بعضی از آنتوبیوتیک ها قابل توجه بود. معمول ترین عامل سوختگی بعد از آب جوش (46%) سوختگی های حاصل از مواد نفتی (23%) بودند. شایع ترین عامل سوختگی در کودکان زیر آب جوش بود.
تشخیص اهمیت بالینی سودومونا آئروژینوزا و سایر باکتری ها در عفونت زخم های سوختگی و مقاومت آن نسبت به آنتی بیوتیک ها لزوم به کارگیری معیارهای مناسب در پیشگیری و به حداقل رساندن انتشار عفونت در بیماران بستری را نشان می دهد.