آئوریسم کاذب قاعده شریان کاروتید مشترک و ضایعه عصب راجعه راست دو عارضه همزمان کارگذاری کاتترورید مرکزی برای دیالیز (گزارش مورد)

کارگذاری کانول ورید مرکزی جهت دیالیز یا کاربرد کانولهای قطور چند مجرایی به منظور دسترسی به سیستم گردش خون مرکزی روشی شناخته شده با عوارض متعدد مربوط به موقعیت تشریحی عناصر حیاتی موجود در مسیر دسترسی است. راه های متعددی برای ایجاد یک بستر عروقی قوی، موقت یا طولانی، مطمئن و کاربردی در راستای رسیدن به حجم قابل ملاحظه، سرعت انتقال گردشی، کمترین مقاومت کششی (جدار، حجم) وجود دارد که این دسترسی غالبا از طرق وریدهای ژگولار داخلی در گردن و قاعده گردن، تحت ترقوه ای در سینه و فمورال در ناحیه کشاله ران میسر می گردد. ورود به این راه ها مستلزم عبور از مسیر عناصر حیاتی مانند تنه شریان مجاور، رشته های عصبی، شبکه لنفاوی و عروق فرعی و حدود قفسه صدری است. لذا عوارضی چون خونریزی، هماتوم، فیستول شریانی وریدی، آنوریسم کاذب شریانی، قطع یا صدمه عصبی، پنموموتوراکس، هموتوراکس، ضایعات قلبی عروقی و آمبولی هوا را حین کارگذاری بدنبال خواهند داشت. از آنجا که علیرغم تجربه، به کارگیری سونوگرافی داپلر همزمان، انتخاب مسیر صحیح و رعایت اصول ایمنی حین کارگذاری، بروز ضایعات عصبی هنوز ممکن است اما به یقین، ضایعات شریانی به حداقل ممکن رسیده است. اکثر گزارشات موید نادر بودن آنوریسم های کاذب و شیوع بیشتر فیستولهای اکتسابی شریانی – وریدی اند. در این مقاله موردی نادر از صدمه کامل عصب راجعه و ایجاد آنوریسم کاذب قاعده شریان کاروتید مشترک راست بطور همزمان در بیمار با نارسایی مزمن کلیوی به هنگام کارگذاری کانول از طریق ورید ژگولار داخلی، معرفی و بحث می شود.