کاربرد روش تحلیل دنباله ای مثلثی در ارزشیابی کارایی دوز کم دگزامتازون در کاهش لرز بعد از عمل

امروزه روش های تحلیل دنباله ای به دلیل مزایای اقتصادی و رعایت جنبه های اخلاقی مورد توجه جدی مجریان کارآزمایی های بالینی قرار گرفته اند. روش های دنباله ای این امکان را فراهم مینمایند تا در طی انجام کارآزمایی تحلیل هایی به منظور مقایسه دو درمان انجام گیرد و در صورت مشاهده تفاوت معنی دار بین دو روش درمانی، کارآزمایی زودتر از موعد مقرر متوقف گردد. هدف از مطالعه حاضر که برای اولین بار در کشور انجام شده است، بررسی مزایای روش تحلیل دنباله ای در یک کارآزمایی بالینی میباشد.
در این بررسی، نقش آزمون مثلثی به عنوان یکی از کاراترین روش های تحلیل دنباله ای، در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور و به منظور بررسی تاثیر دوز کم دگزامتازون (0.15 mg/kg) بر لرز بعد از عمل، در جراحی های انتخابی اورولوژی، ژنیکولوژی، ارتوپدی و جراحی عمومی، مورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج این مطالعه نشان داد که در هفتمین تحلیل فیمابینی و بعد از ورود 140 بیمار در مطالعه 70) نفر در گروه دگزامتازون و 70 نفر در گروه دارونما(کارآزمایی به نفع دگزامتازون متوقف گردید. این در حالیست که بر مبنای روش های معمول 200 بیمار برای انجام کارآزمایی لازم بود. از جنبه بالینی نیز مشاهده گردید که استفاده از دوز کم دگزامتازون بروز لرز بعد از عمل را به طور معنی داری (P=0.02) نسبت به دارونما کاهش میدهد 11.4) درصد در مقابل 28.6 درصد(.
از نقطه نظر روش شناسی این کارآزمایی نشان داد که استفاده از آزمون مثلثی حجم نمونه را به میزان 30 درصد نسبت به طرح یک مرحله ای (طرح با حجم نمونه ثابت) کاهش میدهد که از نظر اقتصاد بهداشت اثر بخش تر است.