همه گیر شناسی بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس و رژیمهای درمانی به کار گرفته شده در بیمارستان قائم (عج) مشهد در طی سالهای 83-1373

برخی از اختلالات روانپزشکی نیاز به بستری در بیمارستان دارند. آگاه بودن از اطلاعات همه گیرشناسی بیماران روان پزشکی بستری کمک شایانی در برنامه ریزی برای این گروه از بیماران می نماید. هدف از انجام این پژوهش بررسی اطلاعات همه گیرشناسی بیماران بستری در بیمارستان روان پزشکی خراسان (ابن سینا) می باشد.
این مطالعه توصیفی – مقطعی در بیماران بستری در بیمارستان ابن سینا در نیم سال اول 1382 صورت گرفت. 863 بیمار در طی 6 ماه 1382 بستری شده بودند. که دسترسی به 810 پرونده امکان پذیر بود. مشخصات فردی، سابقه بیماری خانوادگی تشخیص و نوع بیماری در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات بدست آمده از پرونده ها با استفاده از نرم افزار اکسل و SPSS پردازش شد.
از 810 بیمار مورد مطالعه، 28% زن و 72% مرد بودند. 65% بیماران در گروه سنی 21-40 سال بودند. 73% بیماران ساکن شهر و بقیه ساکن روستا بودند. 55% بیماران بیکار، 18.5% خانه دار و بقیه شاغل بودند.
22% بیماران سابقه بستری قبلی در بیمارستان روان پزشکی داشتند. 26% آنها مواد مخدر مصرف می کردند که شایع ترین آن تریاک بود. 22% بیماران مورد بستری با تشخیص BMD-I، 12% با تشخیص اسکیزوفرنی، 9.5% با تشخیص PTSD و 7.5% به علت سو مصرف مواد بستری شده بودند. باقیمانده بیماران تشخیص هایی چون اختلال افسردگی اساسی، اسکیزوفرنی فرم، اسکیزوفکتیو، اختلالات شخصیت، عقب ماندگی ذهنی، اختلالات روان پزشکی ناشی از بیماران جسمی یا مصرف مواد داشتند.
از آن جا که اکثریت بیماران بستری به علت اختلالات شدید روان پزشکی مثل اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی می باشد. برنامه ریزی درمانی مناسب و برنامه های پیشگیری از عود برای کاهش بستری آنها ضروری به نظر می رسد.