اختلالات مفصلی در مبتلایان به هموفیلی A شدید مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) زاهدان 1381

خونریزی های مفصلی شایعترین تظاهر هموفیلی A شدید در همه سنین است که منجر به عوارض بعضا برگشت ناپذیری در مفاصل می شود. عوارض حاصل باعث از کار افتادگی و صرف هزینه بسیار می گردد که با برخورد صحیح درمانی و اقدامات پیشگیری به طور قابل توجهی می توان از این عوارض جلوگیری نمود. مشکل اصلی پیگیری و درمان عوارض مذکور در بیماران هموفیلی در کشور ما عدم استفاده از سیستم های استاندارد کمی در توصیف عوارض مفصلی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مشکلات مفصلی در مبتلایان به هموفیلی A شدید انجام گردید.
در این مطالعه توصیفی 20 بیمار هموفیلی A شدید که در سال 1381 به بیمارستان حضرت علی اصغر زاهدان مراجعه کرده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند از کلیه بیماران در هنگام ورود به مطالعه معاینه فیزیکی و رادیوگرافی از مفاصل زانو و آرنج و مچ پا به عمل آمد. مشخصات فردی، نتایج معاینه و رادیوگرافی در پرسشنامه ای ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و با استفاده از آزمون های ویلکاکسون و والیس تجزیه و تحلیل گردیدند.
در این بررسی مشخص شد که بیشترین پاتولوژی رادیولوژیک استئوپروز (32.5%) و کمترین، اروزیون لبه مفصلی (3.3%) بود و شایعترین پاتولوژی در معاینه فیزیکی کاهش محدوده حرکتی (35%) و نادرترین آنها ناپایداری مفصلی (0%) بود.
بیشترین مفصل گرفتار در رادیولوژی زانوی راست (28.7%) و در معاینه فیزیکی زانوی چپ (19.3%) بود و کمترین مفصل گرفتار در رادیولوژی مچ پای چپ (13.7%) و در معاینه فیزیکی آرنج چپ (10.6%) بود. شدت عوارض مفصلی با میزان مهار کننده رابطه مستقیم داشت.
با نگاهی گذرا به نتایج حاصل مشخص می شود که گرفتاری های مفصلی در این بیماران شیوع بسیار بالایی دارد. 85% بیماران از نظر بالینی و 75% از نظر رادیولوژیک دچار عوارض مفصلی بودند و از بین 120 مفصل مورد مطالعه 45% درگیری رادیولوژیک و 55% مشکل بالینی داشتند. شیوع بالای عوارض نشانگر علت هزینه های بالای درمانی در بیماران این استان می باشد. میزان بالای عوارض در این بیماران و نتایج مشابه آماری از عوارض مفصلی در گروه های سنی مختلف، بیانگر اهمیت شروع زودرس پروتکل های پروفیلاکسی در این بیماران می باشد.