بررسی ضایعات پولیپوئید کیسه صفرا در بیمارستان امام رضا (ع)

ضایعات پولیپوئید کیسه صفرا طیف وسیعی را شامل می شوند. هر چند اکثر این ضایعات خوش خیم هستند باید در نظر داشت که بعضی از اشکال سرطان های کیسه صفرا در مراحل اولیه ممکن است بصورت پولیپ تظاهر نمایند. در مورد انتخاب روش درمان و اندیکاسیون های جراحی در این ضایعات اختلاف نظر وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی ضایعات پولیپوئید کیسه صفرا در بیمارانی که کله سیستکتومی شده بودند انجام گرفته است.
این مطالعه توصیفی در بیماران با ضایعات پولیپوئید کیسه صفرا در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1382-1378 انجام شده است. 40 بیمار مبتلا به ضایعات پولیپوئید کیسه صفرا که توسط سونوگرافی قبل از عمل تشخیص آنها تایید شده بودند و تحت عمل جراحی کله سیستوکتومی قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. مشخصات فردی، نوع سابقه، نتایج آزمایشگاهی و آسیب شناسی در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.
از 40 بیمار که کله سیستکتومی شدند 32 مورد پولیپ خوش خیم و 8 مورد پولیپ بدخیم داشتند. شایعترین نوع پولیپ های خوش خیم انواع کلسترولی بودند. تمام موارد پولیپ های بدخیم از نوع آدنوکارسینوم بودند. 50% پولیپ های بدخیم همراه با سنگ بودند. 69% بیماران با پولیپ خوش خیم کمتر از 60 سال سن داشتند، ولی 75% بیماران با پولیپ بدخیم بالاتر از 60 سال داشتند. در حالی که 94% پولیپ های خوش خیم کمتر از 10 میلی متر بودند 88% پولیپ های بدخیم بزرگتر از 10 میلی متر بودند.
بیشتر پولیپ های خوش خیم کیسه صفرا اندازه کمتر از 10 میلی متر دارند و معمولا خوش خیم باقی می مانند. سن بالاتر از 60 سال، اندازه پولیپ، همراه بودن با سنگ، واحد بودن ضایعه و علامت دار بودن مهمترین فاکتورهایی هستند که احتمال بدخیمی را در این ضایعات مطرح می نمایند. بهترین روش تشخیص ضایعه سونوگرافی و بهترین روش درمان کله سیستکتومی می باشد.