آندوکاردیت دریچه سالم تریکوسپید، بدون اعتیاد وریدی (گزارش دو مورد)

در بین همه آندوکاریت ها، ابتلای دریچه تریکوسپید 2.5 تا 3.1 درصد را تشکیل می دهد و این بیماری به تنهایی در بیمارانی که اعتیاد تزریقی ندارند نیز دیده شده است. هدف از این مطالعه معرفی دو بیمار مبتلا به آندوکاردیت دریچه تریکوسپید که هیچ گونه سابقه بیماری دریچه ای نداشتند و معتاد تزریقی نیز نبودند، از بخش عفونی می باشد.
معرفی بیماران: بیمار اول، خانمی 38 ساله بود که با تب و لرز و تنگی نفس و هماچوری میکروسکپی و پیوری بستری شد. سابقه دیابت داشته و تحت درمان بود. شروع علائم فوق را از چند هفته قبل ذکر می کرد. رادیوگرافی قفسه صدری طبیعی بود، ولی به دلیل بارز بودن علائم و نشانه های ریوی، HRCT نیز به عمل آمد و کانسولیدیشن پارانشیم ریه چپ را نشان داد. با توجه به یافته های فوق، و حال عمومی بد بیمار تصمیم گرفته شد که به طور تجربی، درمان سل شروع گردد، و بررسی بیمار را نیز ادامه یابد. پس از چند روز، جز کاهش مختصر تب، بهبود دیگری مشاهده نشد. برای بیمار، اکوکاردیوگرافی از راه قفسه سینه (TTE) انجام شد و وژتاسیون بزرگی را روی یک لت دریچه تریکوسپید نشان داد.
بیمار دوم، آقایی 45 ساله بود که با تب حاد و انفیلتراسیون لوب تحتانی ریه راست و سوفل سیستولیک بستری گردید. اکوکاردیوگرافی از راه قفسه سینه (TTE) طبیعی بود، ولی از راه مری (TEE) وژتاسیون بزرگی روی دریچه تریکوسپید نشان داد. در این بیمار سه نوبت کشت خون گرفته شده بود که دو تای آنها از نظر استافیلوکوک طلائی مثبت بود.
با توجه به موارد فوق، پیشنهاد می گردد که در هر بیمار با تب و علائم و نشانه های تنفسی (به خصوص راجعه)، چه رادیوگرافی ریه طبیعی باشد و چه غیر طبیعی، چه سوفل قلبی وجود داشته باشد و چه نباشد، حتی بدون سابقه اعتیاد تزریقی، حتما باید به عنوان یکی از احتمالات مهم، آندوکاردیت قلب راست در نظر گرفته و بررسی کامل تز قلبی انجام گیرد.