رویکرد پزشکی مبتنی بر شواهد در میان اعضای هیات علمی بالینی

پزشکی مبتنی بر شواهد (Evidence-Based Medicine, EBM) عبارت از استفاده موشکافانه، مدبرانه و صریح از بهترین شواهد جاری در تصمیم گیری در مورد بیمار خاص است. پزشکان برای استفاده بهینه از EBM نیاز به شناسایی محیط های خاص اطلاعاتی، آگاهی از شیوه های صحیح جستجو و ارزیابی منتقدانه اطلاعات دارند. هدف از این مطالعه تعیین میزان آگاهی و استفاده از اعضای هیات علمی بالینی از EBM و دانش مرتبط با آن است.
مطالعه به روش میدانی از طریق پرسشنامه انجام شد. تعداد 130 پرسشنامه در ماه دی 1382 میان اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز توزیع و 106 پرسشنامه تکمیل شده جمع آوری گردید، داده ها در نرم افزار Excel وارد و بر اساس آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
حدود 45.3 درصد پاسخ دهندگان شناختی از EBM نداشتند. تنها 43.4 درصد مستقیما اظهار آشنایی با EBM نمودند با این حال 45.3 درصد پاسخ دهندگان EBM را در تصمیم گیری بالینی خود به کار می بردند. و 33.3 درصد اظهار کردند شواهد بازیابی شده با بیماران آنها مطابقت داشته است. حدود 46.1 درصد برای بازیابی شواهد از PubMed، 29.7 درصد از سایت های تخصصی EBM و 18.5 درصد از وب استفاده می نمودند. بیشتر آنها روش خاصی برای جستجو و ارزیابی شواهد نمی شناختند و تنها حدود دو (98، 1) درصد آنها از روش های ارزیابی اطلاعات استفاده می کردند.
نتایج بررسی نشان داد اعضای هیات علمی شناخت کمی از پزشکی مبتنی بر شواهد دارند در حالی که بسیاری از آنها عملا از EBM در تصمیم گیری روزانه خود استفاده می کنند از سایت های تخصصی پزشکی مبتنی بر شواهد و شیوه های ارزیابی صحت و اعتبار اطلاعات بی اطلاع هستند. اعضای هیات علمی بالینی و پزشکان نیازمند آموزش جامع و صریح جستجو – بازیابی، ارزیابی و استفاده از EBM هستند.