اشکال مختلف عملکرد جنسی در بیماران دیالیزی

دیالیز آخرین درمان نارسایی کلیه محسوب میشود. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت تحت درمان با دیالیز که به دلیل میزان بقا، روی می دهد اختلالات عملکرد جنسی در این بیماران از شیوع بالایی برخوردار است. در ایالات متحده ناتوانی جنسی در 82% افراد تحت دیالیز مشاهده می شود لکن در ایران آمار دقیقی در دست نبوده و لزوم انجام پژوهش در این مورد را نشان میدهد.
مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. در طی دو سال بیماران مذکر تحت درمان با دیالیز (همودیالیز مزمن) به تعداد 148 نفر که سن بالای 18 سال داشته و حداقل به مدت 6 ماه تحت همودیالیز بوده اند مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از سیستم نمره دهی بین المللی ناتوانی جنسی و اختلال نعوظی (Intenational impotence and Erectile function, IIEF5)، پاسخ بیماران در خصوص اشکال مختلف ناتوانی جنسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین ارتباط برخی عوامل موثر در ناتوانی جنسی نظیر دیابت، مدت زمان دیالیز، سیگار و... با ناتوانی جنسی نیز با استفاده از نسبت شانس و نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های حاصل از مطالعه نشان میدهد شیوع ناتوانی جنسی در بیماران دیالیزی 92.5% می باشد که 61.5% از نوع شدید بوده است. 7.4% از نظر عملکرد جنسی مشکلی نداشتند، 7.02% کاهش میل جنسی، 45.27% عدم انزال، 33.1% انزال زودرس و 5.4% انزال رو به عقب داشتند.
بین عواملی چون سن، طول مدت دیالیز، دیابت، افسردگی، سیگار، توالی دیالیزها، عامل ایجاد نارسایی کلیه، استفاده از دارو، فشار خون بالا با ناتوانی جنسی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت.
ناتوانی جنسی در بیماران دیالیزی از شیوع بالایی برخوردار است و افزایش سن، طول مدت همودیالیز، افسردگی و دیابت در این افزایش دخیل می باشند. از آنجا که اکثر تغییرات ارگانیک ایجاد شده غیر قابل برگشت هستند و درمان مشکل تر است لذا توصیه به تغییر شیوه زندگی، ارزیابی اولیه از نظر ناتوانی جنسی در این بیماران می گردد.