اثر بخشی بالینی اسپری سالبوتامول در درمان برونشیولیت

برونشیولیت شایع ترین عفونت راه های تنفسی تحتانی در طی سال اول زندگی بوده و سالیانه تقریبا 1% شیرخواران سالم بدلیل این بیماری بستری می شوند. درمان آن عمدتا حمایتی بوده ولیکن در مطالعات متعدد به نقش برونکودیلاتورها از جمله اپی نفرین و سالبوتامول تاکید شده است. مطالعه ایی که در آن از اسپری سالبوتامول استفاده شده باشد یافت نشد فلذا مطالعه حاضر جهت نشان دادن اثربخشی این روش طراحی گردید.
در یک کارآزمایی بالینی صد کودک مبتلا به برونشیولیت بطور تصادفی در دو گروه 50 نفره تحت درمان با اسپری سالبوتامول (دوپاف هر 4 ساعت از طریق دم یا راطفال ماسکدار) و اپی نفرین از طریق نبیولایزر (0.2 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن از محلول 1.100 با 3.5 سی سی سرم فیزیولوژی هر 4 ساعت) قرار گرفتند. شیر خواران دو تا دوازده ماهه با علایم بالینی برونشیولیت شامل عفونت حاد راه های هوایی تحتانی همراه با تب، رینیت، تاکی پنه، ویزینگ، افزایش تلاش تنفسی، وارد مطالعه شده و بیماران دارای مشکل قلبی- ریوی و یا کسانیکه دارای تاریخچه مصرف برونکودیلاتور قبل از این بیماری و یا سابقه بستری بدلیل ویزینگ و یا مصرف کورتیکواستروئید بوده و یا بدلیل برونشیولیت شدید در ICU بستری بودند از مطالعه خارج شدند.
دو گروه از نظر سن با p=0.2 و از نظر جنس با p=0.6 و نیز از نظر دو فاکتور اساسی یعنی طول بستری با p=0.1 و زمان بازگشت به تغذیه با p=0.47 فاقد اختلاف معنی دار بوده اند و انجام F Test به ترتیب با p=0.3 با p=0.7 برای متغیرهای فوق موید هیپوتز Null می باشد.
تا توجه به سهولت دسترسی و جلب مشارکت والدین در درمان بیماران و نیز فقدان تفاوت معنی دار در نتایج، استفاده از اسپری سالبوتامول در درمان برونشیولیت توصیه می شود.