ضایعات تشخیص داده نشده در بیماران مولتی تروما

تاخیر در تشخیص صدمات وارده به سیتسم عضلانی اسکلتی در بیمارانی که دچار مولتی تروما شده اند و می تواند منجر به اختلالات عملکردی با زیبایی آنها در طول عمرشان گردد. شناخت علل پنهان ماندن ضایعات در بیماران مولتی تروما موجب کاهش میزان وقوع آنها شده و از بسیاری از ناتوانی ها و اختلالات جلوگیری می کند. هدف از این مطالعه بررسی علل پنهان ماندن آسیب ها در بیماران مولتی تروما و ارایه راهکارهایی جهت به حداقل رساندن آنها می باشد.
مطالعه حاضر بصورت مقطعی از اول اسفند ماه 1382 تا اول اسفند ماه 1383 در مرکز آموزش درمانی شهدا تبریز بر روی 487 بیمار انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شد و برای هر بیمار ترومایی آسیب های پنهان، پرسشنامه ای تکمیل گردید. داده های بدست آمده مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.
شیوع کلی مولتی تروما 18.51% بود. 28 نفر (7.6%) از بیماران دچار ضایعات پنهان بودند که در طی مطالعه کشف شدند. در مجموع 32 آسیب تشخیص داده نشده در 28 بیمار وجود داشت که اکثر آنها از نوع صدمه به عضلات و استخوان بود و محل این ضایعات غالبا در مچ پا و پا، مچ دست و دست قرار داشت. شایع ترین آسیب نیز شکستگی ها بودند (19 آسیب از 32 آسیب) و به علت شکایت خود بیماران تشخیص داده شدند. علت عدم تشخیص در این بیماران، مطالعه فیزیکی ناقص در اورژانس، عدم تهیه عکس های لازم و کافی بود.
با معاینه فیزیکی کامل و دقیق، انجام گرافی های انتخابی لازم و مطابق با پروتکل های تشخیصی استاندارد می توان از پنهان ماندن بسیاری از ضایعات جلوگیری کرد. معاینه فیزیکی سریالی در طی بستری و پس از ترخیص نیز در کشف ضایعات پنهان مفید می باشد.