ارزیابی روش های الکتروایمونواسی و 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری

تشخیص میکروآلبومینوری یک روش مهم برای پی بردن و ارزیابی عوارض دیررس در بیماران دیابتی می باشد. روش مطمئن برای سنجش آلبومین ادرار، در این خصوص حائز اهمیت می باشد. در این، مطالعه یک نوع روش الکتروایمونواسی (EIA) برای سنجش آلبومین در ادرار، راه اندازی و ارزیابی شد. علاوه بر این، قابلیت های دستگاه 100Clinitek- در تشخیص میکروآلبومینوری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه که از نوع ارزیابی آزمون تشخیصی می باشد، ابتدا با ایمن نمودن خرگوش، آنتی بادی آلبومین انسانی تهیه و با استفاده از آن روش EIA برای سنجش آلبومین ادرار راه اندازی شد. در 61 نمونه ادرار نسبت آلبومین به کرآتینین، به عنوان شاخصی از میزان دفع آلبومین از طریق ادرار، محاسبه گردید. در نهایت ارزش تشخیصی EIA و 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش الیزا به عنوان مرجع برای تعیین آلبومین ادرار و پی بردن به میکروآلبومینوری استفاده شد.
حد تشخیص روش EIA برای سنجش آلبومین 2 میلی گرم بر لیتر و محدوده آنالیز آن بین 2 تا 200 میلی گرم بر لیتر بود. ضریب تغییرات (CV) روش در یک مرحله و در غلظت های مختلف بین 3.34 تا 5.57% و ضریب همبستگی نتایج آن با روش مرجع (r) معادل 996/0 به دست آمد. حساسیت و ویژگی روش EIA برای تشخیص میکروآلبومینوری به ترتیب 95% و 83% بود. حساسیت و ویژگی دستگاه 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری به ترتیب 67% و 94% به دست آمد.
روش EIA برای سنجش آلبومین در ادرار و تشخیص میکروآلبومینوری دقت و حساسیت بالایی دارد، ولی وقت گیر بوده و برای تست های انفرادی مناسب نیست. دستگاه 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری اختصاصی و سریع می باشد. این روش برای تست های انفرادی مناسب است، ولی نتایج منفی آن معتبر نمی باشد. پیشنهاد می شود که دقت بیشتری در استفاده از این دستگاه صورت گرفته و نتایج منفی آن با روش های حساس تر بررسی شوند.