تعیین میزان وقوع باکتری اشریشیا کولای O157:H7 در گاوداری های شیری صنعتی شیراز به روش IMS و M-PCR

به منظور تشخیص مخازن اشریشیا کولای O157 تولید کننده توکسین شیگا، روش های جداسازی و تشخیصی حساس مورد نیاز می باشد. حساسیت روش های متداول کشت را با استفاده از روش های ایمنولوژیک تغلیظی به طور معنی داری می توان افزایش داد و نتایج منفی کاذب کمتری به دست آورد. در مطالعه حاضر روش غنی سازی و جداسازی ایمنو مگنتیک (IMS) همراه با آزمایش واکنش زنجیره ای پلی مراز چندگانه (M-PCR) به منظور تشخیص ژن های hlyA، eaeA، stx2 و stx1 مورد مقایسه قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد 975 نمونه مدفوع از 26 گاوداری شیری صنعتی اطراف شیراز اخذ گردید. نمونه های اخذ شده در محیط کشت برات تریپتوز سویا برات تغییر یافته(m-TSB) و در دمای °C37 به مدت 18 تا 24 ساعت غنی سازی شدند. نمونه های غنی سازی شده به صورت 5 تایی با هم مخلوط شده و با دو روشPCR و IMS مورد آزمایش قرار گرفتند. در ارزیابی حساسیت روش M-PCR به کار رفته، حداقل تعداد باکتری اشریشیا کولای O157:H7 در واکنش مثبت، CFU 102 × 23/1 در میلی لیتر m-TSB بدون حضور مدفوع و CFU 106 × 23/1 در میلی لیتر مدفوع غنی شده در m-TSB به دست آمد. در PCR نمونه های غنی شده هیچ مورد مثبتی شناسایی نشد اما در روش IMS یک نمونه مثبت تشخیص داده شد و با روش M-PCR صحت آن تایید گردید. میزان وقوع این باکتری در مدفوع گاوهای شیری گاوداری های شیراز برابر 51/0% و میزان وقوع گله ای این باکتری 86/3% به دست آمد. جداسازی این سروتیپ از نمونه های مدفوع نشان می دهد که گاو مخزن این پاتوژن است و می تواند منشا عفونت برای انسان واقع شود. این یافته دارای اهمیت قابل توجهی از دیدگاه بهداشت عمومی می باشد.